آهسته و پیوسته

من ربُّ النوعِ آرزوهای ساده ام...

پیشِ عشق ای زیبا

خیلی کوچیکه دنیا

دیرزمانی بودکه می خواستم برایت بنویسم!

بهش میگم: یادت نره زندگی رو...

یک روزهم دردهایمان مثل برگهای درخت در پاییز فرومی ریزندو ما دوباره جوانه می زنیم‌.