...But tomorrow I will fly :: آهسته و پیوسته

...But tomorrow I will fly

سه شنبه ۲ بهمن ۹۷ / بازدید : ۲۴۸

. یاسون .
۰۴ بهمن ۱۸:۱۹
من هنوز هرازگاهی خیلی جدی به این فکر میکنم که ممکنه یه روز بشر بتونه یه جفت بال برای خودش درست کنه یا نه. و اگر میشد بال داشته باشیم، چقدر زندگی مون عجیب و جالب میشد.

میشدیم یه چی شبیه اون موجوداتِ پرندۀ کوچولو توی هزارتوی پَن:

پاسخ :
ولی من همه اش به این فکر می کنم که خیلی خوب می شد اگر بال داشت.

در واقع جز امکاناتش بود. :)

بعد آدم به راحتی می تونست پرواز کنه و نیازی به مرغان مهرآباد هم نداشت.

هزار توی پن رو ندیدم. میگی فیلم خوبیه؟

. یاسون .
۰۴ بهمن ۱۹:۳۶
اگر جزو آپشن ها بود که نور علی نور میشد.

فیلم مشهوریه. البته توش یه قدری خشونت و ترس فانتزی هست. من یه بار حوالی دوران دبیرستان دیدمش و یه بارم دیشب. البته یادم نبود یه جاهاییش خشنه.

درکل جزو اون دسته فیلماییه که فانتزی و تخیل نوجوون ها و برزگ سال ها رو به بازی میگیره. در خوب بودنش هم شکی نیست.

پاسخ :
این نور علی نور خیلی قشنگه. :) تا حالا دقت نکرده بودم.

بچه بودم آرزوی پرواز داشتم. نمی دونم چی میشه این همه آرزوی قشنگ رو یادمون می ره؟

الان جستجو کردم درباره اش و دیدم کمی تا مقداری خشونت داره.

شاید به خاطر فانتزی و تخیلی بودنش دیدمش که بعید می دونم. :)

zahra TA
۱۱ بهمن ۱۳:۳۶
از بچگی دوست داشتم یه درنا باشم و این تصویرگری من رو برد به رویای قدیمی ام.

پاسخ :
چه خوب که تو رو وصل کرد به رویای قدیم.

من چند وقته دلم می خواد مرغ دریایی باشم. :)

zahra TA
۱۱ بهمن ۱۳:۵۰
طبق چیزی که از نوشته های وبلاگت فهمیدم، مثل اونا سفید و رهایی

پاسخ :
ممنونم ازت زهرا که اینقدر تصور روشن و زنده ای ازم داری.

کاش بشم مثل مرغای دریایی، سفید و رها

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

پیش از این

طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان