آهسته و پیوسته

 امروز دیر به کلاس رسیدم. وقتی در زدم و واردشدم معلم دوست داشتنی م سلام کرد و با لبخند رو به همکلاسی تازه مان گفت: "is our Arefe"و من باهمین یک جمله دلم گرم شد، با همین our Arefe، حس تعلق داشتن به جایی جز خانه، به جایی مثل کلاسی که دوستش دارم، حس عارفه بودن برای آدم هایی که باهمه تفاوتشان کنارشان شادم، آنقدرحس قشنگی بودکه نتوانستم ازثبت کردنش صرف نظرکنم!