باصدهزارمردم...
پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۹۷
/
بازدید : ۱۹۷
فهمیدم آدم تنهاست، خیلی تنهاست، خیلی تنهاتر از اونچه که فکر میکنه، حتی اگردورش هزارتا آدم باشه، هزارنفرکه دوسش داشته باشن، هزارنفرکه دوسش نداشته باشن، بازهم تنهاست، خیلی تنهاست.
+این را به تاریخ بیست و پنج شهریور هزار و سیصد و نود و شش در دفتر روزانه ام نوشته ام. روزهایی که درجشنواره حرکت بودم و با شدت شلوغی و حضور آدم ها احساس تنهایی می کردم. همان چند روزی که پایان خوشی هم نداشت، و هنوز از فکرکردن به آن روز غمگین می شوم.
